Σκέψεις απο το χθές, το σήμερα και το αύριο..

Συνειδησιακές αλλαγές.

Πίεση συσσωρευμένη του "μαύρου" παρελθόντος.
Ο νέος άνθρωπος θα οδηγηθεί σε ένα ~κοινό~ συμπέρασμα..

Ανάσα ψάχνεις, μέσα στα πλαίσια συνύπαρξης, έξω απο τον κλοιό του δυνάστη "βασιλιά". Χθές, βγήκα στο πεδίο μάχης. Εθνική οδός - διόδια Μώλου - Φθιώτιδα, η απόγνωση της "δουλείας" και της "τύφλωσης" βάρεσε τους κοιμισμένους. Είδα φίλους να θέλουν και να αναζητούν. Ανήκουστο σαν γεγονός. Διότι εδώ συμβιβάζεσε σα πουθενά αλλού. Καφέ τσιγάρο να 'χουμε και το μυαλό δε μας χρειάστηκε..
Μπορώ να φτιάξω δεκάδες κατεβατά πολιτικοποιημένων κι επαναστατικών σκέψεων, μα δεν είναι του στύλ μου. Θα κρατήσω χαρακτήρα, θα κινήσω ατμόσφαιρα "καλλιτεχνική" και θα το υποστηρίξω αυτό. Διότι χρειάζεται και λίγα κόμπλεξ η ζωή αυτή..

Καρνάγιο

Ήλιος

Θάλασσα

Το νερό είναι ζωντανό

Μια λωρίδα ξηράς

Πέτρες στη σειρά με δεκάδες πουλιά να στέκονται στα 20 εκατοστά από πάνω της

Αντικρίζουν άραγε το βυθό της όπως εμείς ;

Τα ζώα του αέρα

Τα πτηνά

Βλέπουν άραγε το είδωλό τους στο καθρέπτισμό του νερού ;

Τι κάνουν εκεί;

Επιλέγουν ένα ήσυχο διάλειμα από τη ρουτίνα τους αγναντεύοντας το πέλαγος ;

Γιατί να πίνω καφέ αντί να είμαι με το δικό μου σμήνος κάπου εκεί ;

Δίπλα τους

Μαζί τους.

Γιατί ;

------------

Ξάφνου, ήρθε, μπήκε ξανά.

Λίγο φώς στη σκοτεινιά που κράτησε για καιρό.

Και η χαραμάδα που βρήκε να περάσει ;

Ο Λοχαγός.

Τσ******λας με τ’όνομα..

Με διέταξε να μην λασπώσω τα μακαρόνια!

Γυρνάω και του λέω, ασυγκράτητος..

‘’Μου κάνετε υποδείξεις για το πώς θα φτιάξω το φαί;’’

Καιρό έψαχνα τρόπο να πω κάτι τέτοιο..

‘’Στο είπα γιατί δεν πρέπει να λασπώσουν..’’

‘’Μάλιστα’’, του κάνω.

Γύρισα πλάτη, πήγα να φύγω..

‘’Μαγειρεύω κι εγώ, γι’αυτό στο λέω..’’

ΣΟΚ, γύρισα πίσω..

‘’Αλήθεια;’’